27 maart 2009

Het land van de romantische boekhouders II


Drie weken hadden ze alles geheim gehouden, met zijn zessen. Niemand mocht weten wat ze aan het bekokstoven waren. Natuurlijk vermoedden de andere vriendjes wel iets en die klaagden en zeurden dan dat ze niet mee mochten doen. Het was niet van een leien dakje gegaan, iedereen wilde weer wat anders. Piet Heintje was niet de makkelijkste en lag regelmatig dwars. Woutertje wilde investeren en Pietertje wilde liever bezuinigen. Jan Peter was de baas, maar die had nog meer aan zijn hoofd; moest in het weekend weer naar een ander feestje en dat vertraagde de boel enorm. Maar nu waren ze er eindelijk uit en ze wilden graag hun plannetje aan de andere vriendjes en vriendinnetjes vertellen. Eén ding was wel heel erg spannend en ze gloeiden eigenlijk een beetje dat ze het lef hadden om dat te beslissen. Poeh, dat was toch een hele stap geweest. Iedereen was verzameld rond de zandbak en daar lieten ze hun bouwwerk zien. Helaas kwam daar ineens weer die vervelende Agnes om het allemaal te verstieren, die wilde toch altijd afdwingen wat ze gingen spelen. Die had ineens weer heel andere ideeën en die zou ze er wel weer even doordrukken. Uiteindelijk was Agnes dan toch nog stil en Pietertje gaf, enigszins met een pruillipje, aan dat dit het toch echt wel was. Agnes mocht dan misschien nog wat inbrengen, maar Alexander, Kantje, Femke, Mark en Geertje moesten gewoon hun mond houden. Geertje was het er niet mee eens en stampte de zandbak uit. Gelukkig kwam daar de juf aan: ‘Gedragen jullie je nu toch een beetje volwassen! En vort nu, gewoon weer de klas in’.

Geen opmerkingen: