15 november 2007

Diefstal


Gisteren werd op het nieuws de eerste virtuele diefstal bekendgemaakt. Iemand had kleine kinderen beroofd van hun Habbo Hotel account ter waarde van in totaal 4000 euro. En zo hebben we zomaar ineens te maken met virtuele criminaliteit. Ben benieuwd wat de straf wordt? 2 jaar onvoorwaardelijk opgesloten in een virtuele cel of juist andersom, een verbod om 2 jaar ook maar iets te gebruiken waar een chip in zit. Dit laatste werkt erg goed bij mijn oudste zoon. Ik ben wel door schade en schande wijs geworden, want een simpele computerstraf helpt vandaag de dag niet meer. Dan gaat-ie gewoon verder op zijn PSP of Xbox, en als je die ook opneemt in de straf, dan is er nog altijd de mobiele telefoon met een keur aan spelletjes.

Zelf deze week met heel andere dingen bezig geweest. Wij zitten een aantal dagen met de voltallige directie van Alfa op de hei. Ik zal via het internet het programma niet verklappen, maar een van onze secretaresses zei van de week: “Dat is wel heel anders dan voorheen”. Maar onze werkelijkheid is de afgelopen jaren sterk veranderd. Heeft u deze week misschien nog de documentaire over Enron gezien? Ik vraag mij af hoe het mogelijk was dat een accountant dat niet heeft gezien? Maar de nieuwe werkelijkheid is misschien wel dat iedereen niet zonder meer is te vertrouwen. Dat doet mij wel weer denken aan Staatsecretaris De Jager die tijdens de Accountancynieuwsdag nog aangaf dat hij er van uit ging dat het merendeel van de ondernemers te vertrouwen is. Nu ben ik dat ook wel van mening, maar ik hoop toch dat de staatssecretaris gisteravond ook even gekeken heeft.

Uiteindelijk is het maar goed dat de bestuurders er niet mee weg komen, dat blijkt wel rondom de laatste berichtgeving met betrekking tot Jim Miller (ex US Foodservice) die door Ahold vriendelijk verzocht wordt om 500 miljoen op tafel te leggen.


Prettig weekend

1 opmerking:

Leon zei

De Habbo hotel diefstal is niet echt de eerste virtuele diefstal te noemen. Verhalen over diefstal van bijvoorbeeld virtuele zwaarden (culminerend in real-life moord) zijn al langer bekend.

Wat dan interessant is, is het bruggetje naar Enron. Want in de fraude die daar gebeurde werden een groot aantal "virtuele bedrijven" opgezet. Eigenlijk bestonden die alleen in een soort fiscale cyberspace, kan ik dat een taxspace noemen?, om gebruikt te worden voor het oppoetsen van de cijfers van het "echte" bedrijf, Enron.

Het lijkt dus alsof geen onderscheid is te maken tussen de ene en de andere realiteit, tussen virtueel of niet-virtueel. Net zoals binnen bijvoorbeeld de definitie van identiteit, is de context bepalend om iets als virtueel of niet virtueel te zien.