Afgelopen vrijdag even de gedachten verzetten op de bank met de krant. Helaas, de NRC heeft een verdiepingsartikel over de krapte in de arbeidsmarkt. Dit keer kwam de financiële dienstverlening aan bod en konden natuurlijk de accountantskantoren niet achterblijven. Ik verbaas mij erover dat bedrijven zo openlijk omgaan met arbeidsmarktprobleem. Afgelopen week kwam Berk nog uitgebreid aan het woord in Het Financieele Dagblad. Er zat volgens mij ook een klein foutje in het artikel, dat sprak over 225 nieuwe mensen die in dienst waren getreden; in totaal goed voor 65 fte. Okee, ik weet dat parttime werken in is, maar dit is wel een hele hoge factor.
Natuurlijk, het is gelijk een vorm van reclame, want je kan een van je enthousiaste medewerkers aan het woord laten die het natuurlijk bij jouw kantoor fantastisch vindt. Maar aan de andere kant, iedere sollicitant weet dat je een enorm gebrek hebt aan personeel en zal zijn eisen alleen nog maar naar boven bijstellen. In het artikel van Berk kwamen natuurlijk een aantal oud-Big 4 mensen aan het woord die bij Berk wel de ruimte hadden gekregen. In de NRC een jonge fiscaliste die het natuurlijk verschrikkelijk naar haar zin had en nog tal van ontwikkelingsmogelijkheden zag. Zullen we haar in de toekomst tegenkomen in een advertentie van Berk als ze inmiddels een betere work life balance wil?
En zo houden we de carrousel in stand, nemen de Big 4-kantoren weer mensen aan als ze aan de achterkant verliezen en deze worden weer keurig opgevangen door de kleinere kantoren. Het aanbod wordt echter steeds schaarser, de moderne sollicitant mondiger en dus moeten we inmiddels omkijken naar mensen met vreemde studies. Alle mogelijke varianten hebben we al uit de monden van de voorzitters van de grote kantoren kunnen horen; van psycholoog tot aan theoloog. Je moet wat als je een ‘oom’ of ‘ist’ niet meer kan bekoren. Vraag is echter of we dan wel op de goede weg zijn? Is het beroep niet meer aantrekkelijk genoeg? Ik lees de laatste tijd veel over de y- en de x-generatie die nu actief de arbeidsmarkt bestormen. Dat moet ook wel, want de babyboomers zijn allemaal bezig met hun exit-strategie. Maar de nieuwe spelers hebben een andere set normen en waarden waar het gaat om hun arbeidsinzet. Gek eigenlijk, want het zijn toch de kinderen van diegenen die nu de markt verlaten.
Die andere set normen en waarden is wel belangrijk als je mensen wilt aantrekken. De nieuwe generatie gaat niet meer voor het grote geld, de snelle leaseauto en de laptop. Die worden gewoon al vanzelfsprekend geacht. Waar ze dan wel voor gaan? Voor een baan waarin je je kan ontwikkelen, waarin je kan groeien en waar ze een nieuw interessant netwerk van nieuwe vrienden kunnen krijgen. Althans, dat zegt de theorie. De komende weken ga ik veel jonge mensen spreken en eens kijken of de theorie klopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten