3 februari 2007

Hasta la Vista Baby

Ben vandaag multitasking thuis aan het werken. Dat betekent overigens niet dat ik zowel aan het werk ben als dat ik ook nog privé-verplichtingen heb. Nee, ik zit met mijn neus diep in een service level agreement (SLA) en daarvoor werk ik op twee computers tegelijkertijd. Op de een zit ik dan te typen en op de ander zoek ik dingen op, zonder telkens van scherm te hoeven wisselen. Op de zaak kregen we van de week een 30 inch scherm binnen, misschien moet ik die wel thuis nemen. Hoewel tegen mijn principes, kijk ik toch nog snel even in mijn mail en lees een alleraardigst bedankje van een collega die al 25 jaar bij de zaak zit en schrijft dat hij nog iedere dag nieuwe uitdagingen vindt. Knap, ik hoop dat ik dat in de toekomst ook nog eens op dit weblog kan schrijven.

Mijn oudste zoon komt net uit school en volgens hem ben ik nu echt aan Vista toe, maar de berichten in de media stemmen mij nog niet gerust. Nog maar even wachten op service pack 1. De beste grap van deze week was toch wel van Fokke en Sukke.






Thuis werken doe ik meestal voor de rust, maar ik was even vergeten dat de buren vandaag begonnen met een dakopbouw. Dan maar een koptelefoon op met leuke muziek en ondertussen gewoon doorwerken. Vanavond begin ik aan mijn bijdrage voor Accountancynieuws van volgende week. Het verhaal zit al in mijn hoofd en zal gaan over verwenklanten. Lees volgende week mijn bijdrage en u weet hoe het zit. Veel mensen vragen wel eens hoe het mij lukt om iedere twee weken weer een artikel te schrijven. Dat is niet zo moeilijk; het is vooral iedere dag je oren en ogen open houden. Het kan een uitspraak zijn van iemand, zoals met verwenklanten, of een artikel in een blad, iets op de radio of televisie of een (goed) boek. Voor het artikel verwenklanten gebruik ik onder andere de boeken van David Maister en het net verschenen boekje “No Budget Marketing” van Jos Burgers.

Mocht dat allemaal niet helpen dan heeft de redactie soms ook nog verzoeknummers. Dan belt Frans met de vraag of ik iets wil schrijven over het een of ander. Uiteindelijk gaat dan de fantasie speken en dan ontstaat meestal in de auto vanzelf een idee dat zich veelal in één avond vormt tot het artikel dat u leest. Maar het kan ook anders; ik ben nog wel eens dagvoorzitter bij de Kamer van Koophandel in Rotterdam. Een aantal seminars heb ik al vaker voorgezeten en daar werk ik met zeer ervaren sprekers, zoals bijvoorbeeld Jo Weerts. Bij Jo moet je eigenlijk altijd goed opletten omdat hij altijd wel een nieuwe grap of nieuw trucje heeft, maar als dagvoorzitter kan ik dan rustig in de tussentijd nog wel wat woorden op papier krijgen. Zeg maar ook weer multitasking.

En dan is het gewoon even doortikken tot we aan de 1200 tot 1500 woorden zijn en deze opsturen aan Annemarie, die zeer punctueel weer mijn Foukiaans vertaalt naar algemeen beschaafd Nederlands. Het mag best een keer gezegd worden, Annemarie is een van de pareltjes van Accountancynieuws en ik denk dat ik dan voor de hele redactie spreek.

Denkt u nu ‘Ik zou ook wel eens wat willen schrijven voor Accountancynieuws’, schroomt u dan niet. Wanneer ik bijvoorbeeld studenten spreek die bezig zijn met hun scriptie vraag ik ze altijd om hun scriptie aan te bieden in de vorm van een artikel. Helaas gebeurt dat nog te weinig. Ik denk dat het goed is voor accountants om ook artikelen te schrijven; niet alleen het cijferwerk maar ook proza is belangrijk.

Nu weer verder met mijn SLA, ik hoor de potten en pannen beneden, het voordeel van thuiswerken, geen file.

Volgende keer……. De aarde is vierkant.

Geen opmerkingen: