Zo, net terug van een – zoals ik het zelf maar definieer – welverdiende vakantie. De Tsangetjes hebben dit jaar een Canarisch eiland onveilig gemaakt met hun bodyboardcapriolen, hoewel de klacht wel was dat de golven hier beduidend minder waren dan in Bali. Maar ja, je kunt niet alles hebben in het leven.
Zo een beetje gas terugnemend, en in beperkte mate het nieuws vooral digitaal volgend, viel mij vooral op hoe negatief we met z’n allen zijn. De crisis overheerst het nieuws elke dag, terwijl er toch ook wel lichtpuntjes zijn. Neem bijvoorbeeld de deal van ASML met Intel, die Japanse chipproducenten op achterstand zet en toch weer laat zien dat Nederland op dit vlak uiterst innovatief is. Las overigens dat ASML dat vooral ook doet door middel van co-creatie met zijn toeleveranciers. Kortom, ondernemerschap en dan ook nog modern vormgegeven. Dat zorgt voor nieuwe impulsen, die eraan bijdragen om van Nederland een echte kenniseconomie te maken.
Modern ondernemerschap is volgens mij het sleutelwoord om de crisis te lijf te gaan. Gelukkig zijn er daar nog veel meer mooie voorbeelden van. Ondernemers die nieuwe businessmodellen durven te ontwikkelen, die echt proberen samen te werken in een netwerk met andere ondernemingen, en die elkaar ook de marge gunnen. Laten we vooral deze ondernemingen de ruimte geven om zich te ontwikkelen.
En hoe gaat de accountancy om met deze nieuwe ondernemers? Behandelen we hen gewoon traditioneel of beschouwen wij onszelf ook als onderdeel van het netwerk van deze co-creërende ondernemer? Of snappen we zelf te weinig van deze wereld en zijn we blij dat we ons gewoon tot de cijfers kunnen beperken? Moeten accountants geen ondernemende professionals worden? De tijd van omgekeerd budgetteren (van partnerbeloning naar omzet) is al lang voorbij en de huidige economische omstandigheden zorgen er voor dat u echt moet ondernemen. En bent u dan een moderne ondernemer of blijft u gewoon accountant?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten