Op de website deonlineaccountant.com geeft blogger Frans Heitling aan dat we veel kunnen leren van de discipline van Epke Zonderland. Ik ben het absoluut niet eens met Frans.
Maar voordat ik verder schrijf, moet ik misschien wel even iets duidelijk maken. Ik heb afgelopen weken ook genoten van de Olympische Spelen; van Epke en alle andere al dan niet medaillewinnaars. Als chauvinistische allochtoon heb ik zoveel mogelijk gevolgd en was ik onder de indruk van Epke, Marianne, Dorian, Ranomi en uiteraard onze hockeymeiden. En natuurlijk was ik het niet eens met de jurybeslissing over Adelinde. Maar daar hebben de hockeymannen dezelfde dag nog wraak voor genomen. En als het aan mij ligt, komen die Spelen in 2028 ook gewoon naar Nederland, moeten we niet te Calvinistisch denken en moeten we er, net als in Londen, een paar fantastische weken van maken.
Maar ik hoop vooral voor alle spelers dat ze doorgaan met sporten en daarnaast een mooie echte carrière kiezen. Ik begreep dat Epke ook nog geneeskunde studeert, en ik denk/hoop dat hij later een schitterende carrière krijgt als specialist ('Je zult maar zo'n arts aan je bed krijgen' was een reactie onder wat dames hier). Vroeger werd je als oud-Olympiër sigarenboer, maar tegenwoordig is het steeds meer de trend dat je als succesvol sporter of trainer gaat spreken voor ondernemers, onder het motto 'wat het bedrijfsleven van de sport kan leren'. Ik ben er niet zo van onder de indruk; ik heb er een aantal mogen horen en het zijn mooie verhalen, maar topsport is naar mijn mening heel wat anders dan het bedrijfsleven. Daarbij zijn het iedere keer ook dezelfde verhalen. Onlangs hoorde ik een succesvol trainer voor twee heel verschillende groepen een identiek verhaal houden; laten we zeggen de ene keer voor accountants en de keer daarop voor schoonmakers. Ik was dit weekend blij verrast dat ook Ben Tiggelaar in de NRC eenzelfde soort geluid liet horen. En dus hoop ik dat Epke later een heel goede arts wordt.
Terug naar Frans. Volgens Frans was het dus discipline waar we iets van konden leren. De vele uren training stelden Epke in staat om de moeilijke oefening te doen. Dus als accountants steeds weer hetzelfde doen, zeg jaarrekeningen controleren, dan worden ze er steeds beter in. Als dat waar is, stel ik snel voor om een amendement Epke te maken op de nieuwe Accountantswet en die gekke 7- of 8-jaarsroulatie af te schaffen. Immers, als we iets steeds vaker doen, gaan we het steeds beter doen!
Of is er iets anders dat we van Epke kunnen leren? Epke deed iets wat niemand anders kan en durfde. Kortom, hij was innovatief en had lef; alleen door innovatie en lef kun je een gouden medaille winnen. Alleen de oefening goed doen, daar win je op zijn best zilver mee. Dus de wijze les die accountants volgens mij echt van Epke kunnen leren, is dat je innovatief moet zijn en lef moet hebben. Goede jaarrekeningen kunnen alle accountants maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten