Cultuur

De opdracht van de Minister van Financiën en de Tweede Kamer is duidelijk: de cultuur binnen DNB moet veranderen. Of meneer Wellink over een week daar een notitie over af heeft. En men heeft er eigenlijk volledig vertrouwen in dat het goed komt.

Dit doet mij denken aan een cartoon van Fokke en Sukke, waarin beiden achter een bureau zitten en er boven staat ‘de cultuurverandering staat gepland op dinsdagmiddag om 14:15 uur’. Dat beeld heb ik ook nu ook bij Wellink. Gisteren kwam hij thuis en de kinderen vroegen ‘Pa, gaan we morgen gezellig voetballen kijken?’ ‘Nee, jongens, papa moet even aan de slag met de cultuurverandering.’ Mevrouw Wellink hoeft de komende week ook weinig te verwachten van Nout, want hij zit dan elke avond in zijn werkkamer hard te werken aan de notitie over de cultuurverandering. We hopen maar niet dat er de komende week nog een crisis in de financiële markten aankomt, want Nout heeft geen tijd: veel te druk bezig met de cultuurverandering.

Persoonlijk geloof ik erg in de cultuur van een organisatie, en ook in het feit dat de cultuur een organisatie kan maken maar ook kan breken. Echter, de cultuur van de organisatie is eigenlijk de collectieve cultuur van de mensen die daar werken en dat betekent ook dat deze heel moeilijk te veranderen is. Zeker van binnenuit is het moeilijk om de cultuur te veranderen en al helemaal door de leiding die al jarenlang leiding geeft aan een club. ‘Morgen gaan we het allemaal anders doen’ is natuurlijk heel moeilijk te bewerkstelligen.

Ik verwacht van Nout een heel mooi stuk vol braaftaal, dat precies voldoet aan de politieke prioriteit waarmee men ineens is geconfronteerd. De vraag is echter of het toezicht naar de toekomst fundamenteel verandert. Een van de wijze lessen uit de crisis is dat er een fundamentele wijziging moet optreden in hoe wij omgaan met banken. Helaas lijkt deze wijze les maar niet geleerd te worden.