8 juni 2010

Op 10.000 voet

Ik schrijf deze eerst USA-blog op 10.000 voet aan boord van Delta Airlines vlucht 239 naar Atlanta. Twee jaar geleden bracht ik samen met Jan Wietsma een bezoek aan India en China. Toen we aankwamen, verbaasden wij ons over het hele palet nieuwe geuren en kleuren. Nu zal dat wel meevallen, de culture shock zal een stuk minder zijn. Maar de VS is toch weer anders dan Nederland. In Nederland laten de media weten dat Amerika al weer bezig is om zich uit de crisis omhoog te werken. Kunnen we dat merken, bijvoorbeeld ook in Detroit, wat als automotive center of the world natuurlijk hard geraakt is. Krijgen we dat bijvoorbeeld te zien? Zoals eerder geschreven, gaat deze trip voornamelijk over informatielogistiek. We bezoeken vooral bedrijven die te maken hebben met het verwerken van grote hoeveelheden informatie, hoe gaan zij daarmee om? Over een paar jaar hebben accountantskantoren te maken met dezelfde problematiek. Met ontwikkelingen als XBRL en elektronisch factureren krijgen wij ook te maken met grote digitale informatiestromen.

Nadat we geland zijn, valt mij een ding op; vele handen maken licht werk. In Amerika staat de service op een hoog niveau; er zijn namelijk heel veel mensen om je te helpen. In het restaurant per tafel minimaal twee bedienden. Op het vliegveld veel mensen om je te helpen met je koffer. In de apple store een enorme hoeveelheid mensen met een blauw T-shirt die je kunnen helpen. Een Amerikaan vertelde mij dat de crisis al een beetje voorbij is en dat iedereen bijna weer 40 uur per week werkt. Ik geloof dat ook wel, gezien de vele mensen die ik zie werken. Maar wat ik mij wel afvraag is of alles ook wel efficiƫnt gaat? Het kost mij toch een uur om van de luchthaven weg te komen. De chauffeur weet niet helemaal precies waar het hotel is. Arbeid is blijkbaar in Amerika erg goedkoop, de vraag is alleen of iedereen echt wel zo gemotiveerd is? Je wordt zeer vriendelijk geholpen, maar het gaat mijns inziens wel allemaal omslachtig.

Geen opmerkingen: