Fusie NIVRA-NOvAA, Yes, we can!

Naarmate de datum voor de ledenvergaderingen dichterbij komt, begint ook de kritiek op de fusie van NIVRA en NOvAA aan te zwellen. Voor een deel hoor ik in de kritiek veel oude, inmiddels grijs gedraaide, lp’s terwijl we nu toch inmiddels gewend zijn aan MP3’tjes. En natuurlijk zal er nu in reactie op dit blog wel worden gesteld dat vinyl nog altijd een beter geluid afgeeft dan de digitale rotzooi die dagelijks door de Ipods onze oren ingetetterd wordt. Maar er zijn nog maar heel weinig mensen die luisteren naar vinyl.

Maar laten we een aantal punten van kritiek eens de revue laten passeren. De echte reden voor een fusie ontbreekt. Niet mee eens; het is volgens mij niet praktisch dat ons beroep in tweeën gesplitst is en we met twee beroepsorganisaties te maken hebben. Zo ben ik in mijn hoedanigheid uitgenodigd door beide organisaties om te luisteren naar een toelichting op de fusie. Ik moet zeggen dat beide voorzitters een consistent verhaal vertellen. Maar het is eigenlijk een beetje van de gekke dat ik als directielid van een grote AA-organisatie feitelijk geen stemrecht heb op de NOvAA-vergadering. Ander voorbeeld: NOvAA was op zoek naar accountants die aan studenten en scholieren konden uitleggen hoe leuk ons beroep eigenlijk is. Ik meldde mij spontaan aan; u weet dat ik graag verhalen vertel. Dat kon echt niet volgens het bureau, want ik was natuurlijk van de verkeerde bloedgroep. Daarom ben ik een voorstander van de fusie, die als doel heeft om alle accountants van verschillende bloedgroepen onder te brengen in een brede beroepsorganisatie. Immers, het maakt toch niet uit of we externe, interne, in business of misschien wel inmiddels met pensioen zijn, uiteindelijk zijn we allemaal accountant.

Die gedachte van een brede beroepsorganisatie maakt het wel ingewikkeld, omdat dat altijd tot compromissen lijdt. En het fusievoorstel is natuurlijk een lange aaneengesloten rij van compromissen. Maar dat is niet erg, want dat gebeurt altijd bij een fusie en het is best wel knap op welke wijze het bestuur daar nu in geslaagd is. Daar zal best nog meer commentaar op komen, maar aan de mensen die het becommentariëren, zou ik willen zeggen: ‘Kom dan met een voorstel hoe het wel te doen’. En natuurlijk, het is gemakkelijk om te roepen dat de organisatie lean and mean moet, de contributie gehalveerd en de vestigingsplaats op een plek waar het onroerend goed nog betaalbaar is. Dat gebeurt in iedere organisatie zodra het over stafdiensten of indirecten gaat. Tegelijkertijd willen we ook een beroepsorganisatie die ondersteunt, die in staat is om maatschappelijk iets voor elkaar te krijgen, campagnes opzet om meer studenten aan te trekken en deze waslijst kan nog wel wat verder gaan.

Heb ik dan zelf geen commentaar? Jawel hoor; wat ik persoonlijk jammer vind is dat het fusiedocument vooral navelstaart naar de eigen organisatie en weinig visie geeft naar de toekomst van het beroep. Er zijn grote maatschappelijke kantelingen bezig en het is nog onduidelijk hoe het beroep zich in deze discussie staande houdt. Simpelweg roepen ‘Laat de fusie maar niet doorgaan, want de politiek zal verder dan toch niets doen’ betwijfel ik. De politiek zal bij de evaluatie van de WTA nog eens goed kijken naar de totale ontwikkeling van het accountantsberoep in Nederland. En wat zien ze dan? Een discussie over nut en noodzaak van de samenstelverklaring waar we eigenlijk nog steeds niet goed uitgekomen zijn. Opstandige accountants in business, die wel de lusten maar vooral niet de lasten van de titel willen. Verslagen van de tuchtrechtspraak van accountants die niet aan de PE-verplichting willen voldoen. Nee, de politiek zal echt een goede indruk krijgen van ons, accountants. Ik denk dat de overheid het dan wel even zelf zal gaan regelen, een heel smalle PBO (die zijn ze nu toch sterk aan het terugdringen) voor alleen de externe accountants die voorkomen in het register van de AFM. En voor de rest heeft u dan een mooie opleiding genoten.

Dus laten we de fusie maar snel door laten gaan. In een kwartaal kwartier maken in Amsterdam. Die nieuwe look and feel doen we gewoon even met wat handige leden in het weekeinde. Twee gipsen wandjes en een likje verf. En dan snel aan de slag. Geen commissies meer laten vergaderen over de fusie, maar vooruit met de geit. Op zoek naar een visie voor de toekomst van het beroep. En maak die derde groep, de ledengroepen, dan ook een beetje spannend en modern. Niet te ingewikkeld met stijve bestuursvergaderingen, maar gewoon het nieuwe werken met digitale sessies en lekker veel internetdemocratie. Niet te veel verjuridificeren. Laten zien dat wij als accountants breed in de samenleving staan, dat wij niet alleen maar suffe cijfermannen zijn, maar dat wij prima in staat zijn om het MKB te adviseren. Dat wij heel vaak ook CFO zijn bij bedrijven. Dat een aantal gespecialiseerde broeders heel goed is in fusies en in overnames. Maar dat aan het einde van de dag, wij allemaal accountants zijn, verenigd in een bloeiende beroepsorganisatie!