12 mei 2009

Bijtanken



Ik ben een weekje met vakantie geweest, even bijtanken aan de Turkse Rivièra. Ik zeg altijd dat mijn werk een beetje anticyclisch is, vergeleken met mijn collega’s in de praktijk. Zij het voorjaar druk en ik dan weer het najaar. Maar dit jaar was het gewoon ook in het voorjaar druk, dus deze vakantie kwam als een welkome onderbreking. Overigens was de kredietcrisis ook aan de Turkse Rivièra te merken; geen Rus meer te bekennen. Dat had weer als gevolg dat het hotel maar voor de helft gevuld was en ik vrees dus een beetje dat de toeristenindustrie deze zomer nog een grote klap gaat krijgen. Ik weet wel dat veel landgenoten het wel prettig vinden wat minder Russen om hen heen. Ik heb er nooit zo veel last van, te veel Nederlanders is ook niet leuk en dat geldt eigenlijk voor iedere bevolkingsgroep. Op een Forum kwam ik ook nog een positief berichtje tegen over de Russen: dan klaagt je vrouw niet dat je te dik bent.

Maar aan het rustige strand had ik alle gelegenheid om eens lekker bij te lezen, drie boeken heb ik verslonden. Het meest verrassende was wat mij betreft ‘Het Innovatieplatform’ van Frans Nauta. Nauta beschrijft hier zijn avonturen sinds hij door Premier Balkenende gevraagd werd om secretaris te worden van het Innovatieplatform. Iedereen die bezig is met innovatie moet dit boek lezen, omdat heel duidelijk uit de doeken wordt gedaan hoe innovatie tegengewerkt kan worden. Het geeft ook een helder beeld van de werkwijze in ‘Den Haag’ met de eigen politieke agenda’s van bewindslieden, lobbyorganisaties en ambtenaren. Maar een bijzonder voorbeeld vind ik dat het innovatieplatform niet wilde nadenken over alternatieve vormen van energie, maar wel na een bezoekje aan DSM chemie tot een van de speerpunten van innovatie in Nederland maakte.

Dit sloot wel mooi aan bij ‘De toekomst is groen’ van Thomas Friedman, die in dit boek eigenlijk verder gaat op ‘De aarde is plat’. In dit boek komt hij tot de conclusie dat de aarde plat, warm en vol wordt. Naarmate er steeds meer mensen rijker worden, gaan ze meer energie consumeren omdat ze eigenlijk willen leven zoals een gemiddelde Amerikaan doet. Een Amerikaan gebruikt 32x zoveel energie als een arme Chinees of Indiër vandaag doet. Dus als deze mensen meer welvaart krijgen, dan zal de energiebehoefte drastisch toenemen. Ook geeft Friedman een zeer helder beeld van de geopolitieke toestand van de wereld in relatie tot de olieprijs. Zijn statement is dat we naar een duurzamere en energiezuinigere economie moeten, om in de toekomst niet geheel afhankelijk te worden van de olie producerende landen als Irak, Iran, Venezuela, Rusland en de Arabische Landen. Volgens Friedman zien we bij dit soort landen bij een hoge olieprijs de neiging om minder te veranderen richting een meer democratische samenleving en bij een lage olieprijs juist wel. Maar om naar een meer duurzame en energiezuinige samenleving te komen, is echt leiderschap nodig dat in staat is om deze innovatie en cultuurverandering vorm te geven.

In ‘Het Innovatieplatform’ wordt duidelijk dat dit leiderschap in Nederland in ieder geval nog ver te zoeken is. De premier is naar Fins model voorzitter van het innovatieplatform, maar de vraag is of dit echt zijn wens was of de wens van zijn spindoctors. Het ontbrak gewoon aan een duidelijke visie en authentiek leiderschap. En dat maakt weer een mooi bruggetje naar het laatste boek dat ik deze vakantie gelezen heb: ‘De Prooi’. Een mooi verhaal over hoe een zwabberende visie en weinig geëngageerd leiderschap een van de Nederlandse economische erfgoederen verkwanseld hebben. Strategie is volgens mij de koers van de organisatie, daar moet commitment over zijn en je moet niet na een half jaar al weer iets anders gaan doen. Grappig is om te zien dat men na een aantal jaren weer bij het begin uitkomt, maar ik denk dat de organisatie toen al volledig de weg kwijt was. Ook lees je hoe Ego’s van leidinggevenden fusies en overnames kunnen laten stuklopen. Uiteindelijk leidde dit tot een situatie waar men zelf totaal niet meer in control was en de overname door RBS, Santander en Fortis nog de enige optie was.

Kortom, ik heb weer een hoop geestelijke bagage meegekregen deze vakantie. Die zal de komende tijd wel de toon van de weblogs gaan beïnvloeden, dus u bent gewaarschuwd!

Geen opmerkingen: