100 dagen

100 dagen trok het kabinet uit om erachter te komen wat er onder burgers leeft in het land. 100 dagen verwarring bij de oppositie die moet wachten tot 14 juni om echt commentaar te leveren op de plannen. Ik ben eigenlijk benieuwd of er nog een ‘meet en greet’ is geweest met de accountancybranche. Zou minister Bos op bezoek geweest zijn bij NIVRA/NOvAA/SRA et cetera? Of zou Zalm hem hebben gewaarschuwd om voorlopig niet de vingers te branden aan de accountancy? Een kleine gele post-it op het dossier met: ‘laat de AFM eerst maar eens de kastanjes uit het vuur halen’. Zou Bos toch stiekem het dossier geopend hebben? Ik denk dat hij toch een beetje geschrokken is van wat er zich de laatste tijd heeft voltrokken in de accountancy. Oké, de ledenvergaderingen zijn niet saai meer, maar was dat niet veel form over substance? En we zijn natuurlijk nog niet klaar; op 11 juni aanstaande is er nog de ledenvergadering van de NOvAA. De stichting Werkgroep Minnelijk Overleg (WMO) heeft de frontale aanval gekozen door kandidaten te stellen voor het bestuur en twee rechtszaken te starten tegen de NOvAA. Je vraagt je af waar dit allemaal goed voor is. Oké, de eer van stand is uit de gedrags- en beroepsregels, maar is het nu juist niet deze groep die terug wil naar het beroep van vroeger? Vrijheid blijheid, niet te strikte regels aan ons monopolie. Op de website www.wakkereaccountant.nl staan de uitgangspunten van de WMO:

Doelstellingen van de Stichting WMO
Het behartigen van belangen van accountants, waaronder het bevorderen van een werkbare regelgeving voor accountants en de organisaties waarvoor zij werkzaam zijn en in het bijzonder voor de kantoren c.q. organisaties die niet over een Wet Toezicht Accountants-vergunning beschikken.

De Stichting kan daartoe in overleg treden met de beroepsorganisaties van accountants en andere betrokkenen, en waar nodig juridische procedures voeren. Zij kan voorts al datgene doen dat bevorderlijk is voor en dienstig is aan deze doelstelling in de meest ruime zin des woords.

De Stichting tracht haar doel te bereiken via alle middelen rechtens, doch in het bijzonder door:

· het voeren van overleg met regering en parlement;
· het desgewenst voeren en/of begeleiden van procedures om het beoogde doel te bereiken;
· het bundelen van krachten uit de diverse groepen van de betrokken accountants.

Op zich allemaal nobele doelstellingen, ik ben op zich ook wel voor een lichter regime voor accountants die niet willen voldoen aan de WTA. Aan de andere kant; er staat wel ‘accountantskantoor’ op de voordeur en dat vereist nu eenmaal dat aan bepaalde regelgeving moet worden voldaan. Een maatschappelijke tendentie is daarbij dat het vertrouwen niet meer ‘natuurlijk’ komt, maar daadwerkelijk getoetst moet worden. Het verhaal dat deze problemen zich alleen voor hebben gedaan bij de grote vier, daar trap ik niet in. Als we willen dat een accountantsverklaring in welke vorm dan ook waarde blijft hebben in de toekomst, dan geldt daar bewezen vertrouwen bij.

Ik kan mij dus niet vinden in de standpunten van deze groep. Daarnaast vind ik de wijze van handelen niet helemaal zuiver. Het zinnetje ´… waar nodig juridische procedures voeren. Zij kan voorts al datgene doen dat bevorderlijk is voor en dienstig is aan deze doelstelling in de meest ruime zin des woords’ komt op mij over als een dreiging; ik neig zelfs naar terrorisme. Want welke stappen nemen we als we bij de rechter ons gelijk niet krijgen, stappen we dan over naar andere drastische middelen?

Ook vraag ik mij ernstig af wat er gaat gebeuren indien deze groep in het bestuur gekozen gaat worden. Een splitsing van de NOvAA, de overige bestuursleden stappen op. Uiteindelijk, als het zover mocht komen, heeft volgens mij de minister de bevoegdheid om in te grijpen. Dan zetten wij ons als beroep weer eens lekker in de kijker.

Nee, mijn devies aan de NOvAA-leden: stem met uw verstand en niet met uw hart!