30 augustus 2011

Professional Scepticism at the Top

Ik werd gebeld met de vraag of ik wilde meedenken over een casus in het kader van het professional scepticism programma dat volgend jaar als verplicht onderdeel terugkomt in de permanente educatie van accountants. Men had inmiddels wel een aantal leuke casussen, maar die waren toch redelijk standaard en of ik in mijn casus ook iets wilde meenemen over ‘Tone at the Top’. Een leuke uitdaging, die ik natuurlijk niet graag uit de weg ga. Dus maar een lange (en natte) strandwandeling gemaakt om enige creativiteit op te doen. Het moest natuurlijk iets zijn waarvan iedereen denkt ‘dat gebeurt toch niet’. Ik wil de casus alvast met u delen, zodat u een goede voorbereiding heeft op de cursus van volgend jaar. En, zoals bij iedere casus, de casus is volledig fictief en elke vergelijking met de werkelijkheid berust op louter toeval.

Het is in het voorjaar van 2009 wanneer het bestuur van een groot accountantskantoor bij elkaar komt om de strategische lijnen uit te zetten voor de komende jaren. Besloten wordt om toch onder de grotere maatschappelijke afkeur van het combineren van assurance- en adviesdiensten de huidige adviesdiensten onder de loep te nemen en een duidelijke streep te zetten onder adviesdiensten die te ver van de assurancepraktijk afstaan. Aan het einde van de dag heeft men een mooie consensus bereikt en besloten om van een aantal adviesdiensten afscheid te nemen. De komende tijd zal een aantal entiteiten verkocht worden. Ruim een jaar later evalueert het bestuur de voortgang en komt tot de conclusie dat op één na alle adviesdiensten zijn afgestoten. Voor de entiteit die nog niet verkocht is, lijkt er geen markt te zijn en het was sowieso al een hele prestatie dat de andere entiteiten ondanks de crisis zo eenvoudig verkocht zijn. Een van de bestuursleden pleit er voor om te onderzoeken of een management buy-out een optie is. Hij heeft onlangs nog gesproken met een van de directeuren en die zou er wel voor in zijn om de entiteit zelfstandig voort te zetten. Omdat er geen andere mogelijkheden zijn wordt besloten om de management buy-out te onderzoeken.

In de volgende vergadering is er enigszins beroering over het persbericht dat de laatste adviesentiteit door middel van een management buy-out verkocht is aan het zittende management. Dat is ineens wel heel erg snel gegaan voor een organisatie die zo slecht verkoopbaar was en de overname prijs viel ook wel tegen. Het bestuurslid dat voor de management buy-out had gepleit en deze verder op verzoek van zijn collega’s had afgehandeld, sust de zaak. We mogen immers blij zijn dat we de club eindelijk verkocht hadden, anders hadden we het dadelijk aan de stok gehad met de AFM.
Twee maanden later is er crisis in de bestuurskamer. Duidelijk is geworden dat het bestuurslid dat betrokken was bij de management buy-out een dubbelrol heeft gespeeld. Hij is uiteindelijk voor een deel eigenaar geworden. Hij verdedigt zich met het argument dat de directeur de financiering niet helemaal rond kreeg en hij de deal graag wilde afronden en toen privé een financiering heeft verstrekt.

Vraagstelling

U bent bestuurslid van dit accountantskantoor. De vraag is dan: ‘Hoe zou u handelen in deze situatie?’

Bent u van mening dat deze situatie gemeld dient te worden bij de AFM?

Bent u van mening dat deze ontstane situatie opgenomen dient te worden in het transparantieverslag van het accountantskantoor?

Bent u van mening dat het bestuur een tuchtrechtzaak moet starten tegen de bestuurder?

Geen opmerkingen: