2010 een onstuimig begin?

Aan het begin van het nieuwe jaar heb ik u al een beetje gewaarschuwd; 2010 wordt een zeer wispelturig jaar vol met verrassende ontwikkelingen, wendingen en machtswisselingen. Het is immers het Chinese jaar van de tijger en de Chinese horoscoop van de tijger geeft het hiervoor genoemde ook aan. Het blijkt ook wel een beetje te kloppen, want wie had verwacht dat Sven geen goud op de 10 kilometer zou halen? Nu is het een Koreaan, en de vraag is natuurlijk of de Aziaten ons nu ook op sportief gebied gaan verrassen. De tweede wending van deze week was toch wel de val van het kabinet Balkenende IV. Hoewel dit al wel een tijdje aan het sudderen was, was het toch een verrassing dat er nu geen laatste draai gemaakt werd. En dus nieuwe verkiezingen, waarbij het nu het er een beetje op begint te lijken dat PVDA, D66, SP, VVD, PVV, GL en het CDA allemaal 20 zetels krijgen. Dan is dus iedere optie weer open. Persoonlijk vind ik dat de verkiezingen vooral moeten gaan over de vraag hoe wij vinden dat de Nederlandse samenleving er uit moet zien in 2030. De economische en de ecologische crisis hebben duidelijk gemaakt dat voortgaan op de huidige weg in ieder geval niet de route is. Dat betekent dat er fundamentele keuzes moeten worden gemaakt. En ik denk dat het moment is aangebroken dat de politiek eens tijd moet maken voor de fundamentele keuzes in plaats van te blijven hangen in de waan van de dag. De politiek moet toch ook zien dat de wereld om ons heen veranderd is en de geopolitieke verhoudingen ook buiten het schaatsen drastisch aan het veranderen zijn. Onze vanzelfsprekende welvaart is deels verdampt door de crisis, hetgeen een pijnlijke weeffout in ons pensioenstelsel aan het licht heeft gebracht. De babyboomers die een groot deel van de welvaart verdiend hebben, staan op het punt om er van te gaan genieten. Probleem is alleen dat er in een aantal gevallen niet zoveel te genieten meer is. De rekening van dit alles komt op de schouders van de steeds kleiner wordende jonge generatie. De overheid zal daarnaast de komende jaren de buikriem moeten aanhalen om de stimuleringsmaatregelen die gefinancierd zijn met vreemd vermogen, terug te verdienen. Anders gezegd: is Nederland in 2030 een luxe wit bejaardentehuis dat langzaam uitsterft en sterk afhankelijk is van donateurs uit Azië of is Nederland in 2030 een dynamische, innovatieve multiculturele en progressieve samenleving die in staat is gebleken om de uitdagingen van de nieuwe tijd vorm te geven? Mooi zou dan zijn als we in 2028 de Olympische Spelen organiseren, die we laten openen door een van onze Olympische legendes, Sven Kramer (4 gouden plakken in 2014), die daar vertelt dat hij eens de verkeerde baan nam, maar daarvan geleerd heeft en dat daarna nooit meer heeft gedaan.