Er is een bekend gezegde: ‘Je moet stilzitten als je geschoren wordt’. En iedereen zit nu dus doodstil, denk ik. De afgelopen weken staat er iedere dag wel iets op de voorpagina van de krant wat betrekking heeft op accountants. Eén kantoor komt wel heel veel in het nieuws; het heeft geen zin om dit hier te herhalen. Terecht wordt er in de politiek natuurlijk gevraagd of dit tekenend is voor de sector. Misschien wel, misschien niet. Ik weet het niet. Maar wat ik wel weet, is dat het de sector geen goed doet. En dat anderen nu de mond niet open doen... Tja, dat gezegde van dat stilzitten. Maar hoe lang moet je stil blijven zitten? Natuurlijk past bescheidenheid op dit ogenblik. Maar vandaag of morgen wordt er weer over ons beslist. Weer nieuwe regelgeving, omdat we het blijkbaar niet kunnen. Of willen we gewoon niet? Je zou verwachten dat er veel intern gediscussieerd wordt, maar dat valt ook wel mee. Ik mocht de afgelopen twee weken twee keer voor een grote groep accountants staan. Nimmer werd er voorgesteld om eens van de agenda af te wijken. Om in discussie te gaan. Ook geen vlammende betogen of verhitte discussies bij de koffieautomaat. Het is natuurlijk ook hoogseizoen, u bent allemaal heel druk. Dat hebben we gemerkt. Vorige week een moeilijke beslissing genomen: het Tuacc-event in juni gaat niet door, te weinig belangstelling. U had geen zin in Happyland. Veel te vrolijk voor de tijdgeest, ik snap het best. Eerder heb ik gepleit voor grote stappen in het beroep; die zijn echt nodig. Maar ik heb op geen enkele wijze bijval gehad, anders dan van altijd hetzelfde clubje trouwe optimisten binnen het beroep. De discussie is dood, het beroep zit in een crisis en u zit stil. Ik weet het ook niet meer....
8 opmerkingen:
De discussie is niet dood, maar gaat, hopelijk, voorlopig als een heidebrand verder. Omdat bovengronds het dode hout iedere discussie verstikt of de Johnnie Come Lately's nu pas merken dat er zoiets als een economische crisis was (diezelfden kwamen toch altijd al maanden te laat met hun 'heilige graal voor klanten'(quod non), de Handtekening.
En Happyland, tsja, was mij (!) te duur en die datum kan ik niet... Dus hopelijk, alweer, een volgende poging wél succes..!
Als ik het stuk lees en er met afstand naar kijk, dan proef ik een sterke frustratie en een diep verlangen om het mooie vak van accountant weer positief in het nieuws te brengen door bijv. innovaties die waarde toevoegen. Wie gaat daarvoor zorgen? De frustraties en het verlangen doen zich tegelijkertijd voor. Het verlangen is de brandstof om iets neer te zetten en door te zetten en de frustraties kunnen daarbij getransformeerd worden naar richtingwijzers voor de toekomst. Stil zitten is geen optie, stil staan bij wat er gebeurt wel en vervolgens stap voor stap bouwen aan een gewenste toekomst. Het begint altijd bij ik .....
Je kan toch alleen geschoren worden als je nog haar hebt? Ik denk dat de accountants aardig "kaal" beginnen te worden... (positieve instelling)
Toen ik begin jaren '90 bij Coopers & Lybrand werkte werd ik dood gegooid met 'de eer en de stand van'. Zo maar een observatie.
Beste Fouk,
De opkomst van de Tuacc beweging heeft de bedden in de accountancy zeker opgeschud. Door Tuacc zijn zaken geagendeerd, denk bijvoorbeeld aan de discussie over de nieuwe beroepsopleiding, de PE-regeling, de aansturing van kantoren.
Tegelijkertijd zijn er nog een heleboel wensen en natuurlijk zou je hopen dat het allemaal wat sneller gaat. Punt is dat een groot deel van de kantoren in de overlevingsstand staat. Daarnaast willen accountants vooraf zekerheid hebben dat een innovatie daadwerkelijk slaagt anders stopt men er geen tijd of geld in. Dat past bij de risico-aversie van de accountant, het is een intrinsiek gedragskenmerk waarmee je te werken hebt.
De veranderingen in de accountancysector zijn en blijven dus afhankelijk van een kopgroep. Dat vraagt om doorzettingsvermogen want het is taaie materie. En ik denk eerder in een periode van tien jaar dan in een periode van vijf jaar of minder voordat je resultaat ziet. Ook belangrijk is het verbinding leggen met de stakeholders, maar die luisteren alleen maar als je hun ook iets concreets kan laten zien. Dat begint met het beantwoorden van de vraag wat levert Tuacc de bakker op de hoek op? Waarom zou een ambtenaar van Economische Zaken bij het bepalen van beleid baat kunnen hebben bij Tuacc? Wat is het voordeel van de Tuacc aanpak voor de Belastingdienst? en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wat ik zelf merk is dat Tuacc de energie van het begin niet meer kan opwekken. Hoe dat komt? Misschien willen we te veel formaliseren. Het rebelse is er af. Dat is niet erg als je constateert dat Tuacc een beweging was. Wil je Tuacc institutionaliseren dan zal de agenda, de tijdsinspanning en de focus meer concreet moeten zijn.
Daarnaast merk ik maar op dat er zeker geïnnoveerd wordt door marktpartijen en dat accountants die daar voor in zijn daar zeker bij betrokken worden. Tegelijkertijd maakt de grote ideologische versnippering in het beroep het er niet makkelijker op.
Met vriendelijke groeten,
Jan
Beste heer Tsang,
Wellicht is de discussie dood maar deze is ook dood binnen uw eigen organisatie.Initiatieven zoals whitfieldd.com worden buiten uw eigen oragnisatie gehouden omdat "transparantie en openheid" kennelijk niet in het belang van uw eigen organisatie is en als lastig wordt beschouwen.
Fouk,
Heeft elke sector niet zijn crisis. Is dit erg? Ik denk het niet. De goede overleven en de minderen gaan minderen. Laat het gebeuren. Je kent de agro als geen ander. Een 'vogel-pest' was ook goed voor de sector. Zo ook voor accountants. Een bos brandje op de veluwe was ook goed voor de natuur.
Laat het brandje nog maar even woeden zou ik zeggen. Er zijn genoeg positieve ontwikkelingen in accountancy land. Veranderingen gebeuren pas echt als er noodzaak is. Blijkbaar is de noodzaak nog niet. Dus het mag nog wel even blijven branden.
dank voor jullie reacties!.
@Jan, de recente berichten geven te denken dadelijk is er geen tijd meer want dan hebben we ons als beroep buiten de deur gezet.
@erwin snap niet waar je opmerking vandaan komt, ik sta open voor een gesprek
Een reactie posten